„Nie lękajcie się !Otwórzcie drzwi Chrystusowi ”

św. Jan Paweł II

     19 października, na kilka dni przed liturgicznym wspomnieniem  patrona Akcji Katolickiej św. Jana Pawła II,  46 osobowa grupa starosądeczan wyruszyła na pielgrzymi szlak do Łagiewnik i Mogiły. Głównym celem naszej pielgrzymki było Sanktuarium Jana Pawła II w Łagiewnikach, gdzie przy relikwiach Świętego uczestniczyliśmy w Eucharystii. Łagiewniki to miejsce szczególne, związane z życiem i działalnością św. Siostry Faustyny Kowalskiej. Od lat 40. XX wieku miejsce pielgrzymek związanych z obecnością obrazu Jezusa Miłosiernego oraz grobu św. Faustyny. Obraz namalowany został według wizji Faustyny Kowalskiej przez artystę malarza Adolfa Hyłę. 16 kwietnia 1944 roku poświęcił go Józef Andrasz, spowiednik siostry. Obraz ten odpowiadał wielkością i kształtem wnęce bocznego ołtarza i zastąpił pierwszy obraz pędzla Hyły ofiarowany w 1943 roku jako wotum za ocalenie rodziny z wypadków wojennych. Obraz Jezusa Miłosiernego pędzla Hyły szybko zasłynął łaskami.

     W 1966 roku do świątyni przeniesiono ciało wówczas Sługi Bożej Faustyny. W 1968 kaplica ze względu na grób Sługi Bożej została wpisana przez Karola Wojtyłę na listę sanktuariów archidiecezji krakowskiej. W 1985 roku Jan Paweł II nazwał Łagiewniki „stolicą kultu Miłosierdzia Bożego”, gdyż w tym miejscu wraz ze śmiercią Faustyny został złożony dar orędzia Miłosierdzia, który zapisała w swym „Dzienniczku”.

            Po nawiedzeniu grobu św. siostry Faustyny udaliśmy się do Sanktuarium Jana Pawła II. na mszę św.  odprawioną w Kościele Relikwii. Znajduje się tam relikwiarz krwi Jana Pawła II, którą lekarze z rzymskiej kliniki Gemelli przekazali osobistemu sekretarzowi Papieża kard. Stanisławowi Dziwiszowi, zamkniętej w szklanej szkatule i umieszczonej wewnątrz marmurowego ołtarza znajdującego się pośrodku ośmiobocznej świątyni. W głównym ołtarzu widnieje obraz przedstawiający Jana Pawła II w otoczeniu polskich świętych, wyniesionych przez Papieża Polaka na ołtarze. Są to m.in.: Jan z Dukli, Rafał Kalinowski, Kinga, Brat Albert, Królowa Jadwiga, Siostra Faustyna Kowalska, Edyta Stein, Maksymilian Maria Kolbe, bp Józef Pelczar, Siostra Urszula Ledóchowska. Mogliśmy też zobaczyć kaplice; spośród 7 kaplic największą jest Kaplica Kapłańska, w której znajduje się płyta z grobu Jana Pawła II. Kościół Relikwii otaczają także: Kaplica Pojednania, w której odbywa się spowiedź św. oraz krypty grobowe, gdzie w kamiennych sarkofagach spoczywają zmarli kardynałowie: Andrzej Maria Deskur oraz Stanisław Nagy. Wyjątkowy charakter ma kaplica św. Kingi ufundowana przez Kopalnię Soli w Wieliczce.

     Kościół Górny to kościół wykonany z mozaiki, poświęcony 23.06.2013 r. przez kard. Stanisława Dziwisza. Wokół nawy głównej rozmieszczono tam 4 kaplice główne, a są to: adoracji, chrzcielna, MB Częstochowskiej oraz MB Fatimskiej, a także znajdujące się za prezbiterium kaplica Nazaretańska, Betlejemska oraz Krzyżowa. Nad drzwiami kościoła górnego widnieją wykute w języku łacińskim słowa Jana Pawła II, które wypowiedział w czasie pierwszej pielgrzymki do Polski: „Nie lękajcie się!. Otwórzcie drzwi Chrystusowi”.

            Kolejnym miejscem naszej pielgrzymki była Mogiła z bazyliką Krzyża Świętego i Zakonem Cystersów.  W 1222r. rozpoczęto budowę kościoła i klasztoru. Świątynia została wzniesiona wedle reguł Zakonu, na planie krzyża łacińskiego, w stylu romańsko – gotyckim cysterskim. Kościół konsekrowano 5 V 1266 r. i poświęcono Matce Bożej Wniebowziętej i św. Wacławowi. Tytuł bazyliki mniejszej nadał papież Paweł VI w dniu 9 marca 1970 roku, gdy biskupem ordynariuszem był ks. kard. Karol Wojtyła, a proboszczem parafii o. Gerard Matuła OCist. Uroczyste ogłoszenie tytułu nastąpiło w dniu 20 września 1970 roku, podczas uroczystości odpustowych ku czci Podwyższenia Krzyża Św. Uroczystościom przewodniczył ks. bp Julian Groblicki, biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej. Homilię wygłosił ks. kard. Karol Wojtyła. Przy wejściu do kaplicy Cudownego Pana Jezusa znajduje się krypta, w której pochowani są dobrodzieje klasztoru, zakonnicy i ostatni opaci.

     Dzięki życzliwości Ojców Cystersów mogliśmy zobaczyć piękne ogrody, w których odprawiliśmy Drogę Krzyżową.  Wszystko co piękne szybko mija i nam przyszedł czas wracać do Starego Sącza.

Agata Wolak-Kowalik